Personal training / schema’s op maat

PT in de studio

SPECIFIEKE KRACHTTRAINING  in de GYM/ Studio + schema, voeding adviezen.

Training op afspraak en altijd op tijdstippen als u dit wilt.

Door middel van een stempelkaart !!  Dus er wordt alleen betaald als u daadwerkelijk getraind hebt. ( 45 a 60 min )

10 x 225 euro inclusief intake gesprek advies voeding, trainingsleer.

20 x 425 euro inclusief intake gesprek, advies voeding, trainingsleer

30 x 600 euro inclusief intake gesprek, advies voeding, trainingsleer.

Bij  revalidatie trajecten of langere periodes contributie in overleg.

Tegenwoordig beïnvloedt krachttraining iedere sporter in het land, ongeacht de sport, man of vrouw en als sporter kun je enorm
veel voordeel behalen door middel van sport specifieke krachttraining. Vele sporters beseffen nu gelukkig ook steeds meer dat
krachttraining en sport specifieke programma’s voor meer kracht, explosiviteit, snelheid en wendbaarheid onmisbaar zijn om
zichzelf beter voor te bereiden op de keiharde concurrentie tijdens het sportseizoen.

Sterker worden, een toename van power (kracht x snelheid), het ontwikkelen van explosiviteit en snelheid, meer stabiliteit en
mobiliteit, een verbetering van het kracht-uithoudingsvermogen, een betere coördinatie en balans, blessure preventie en een
sneller herstel zijn mogelijk door sportspecifieke trainingen te volgen.

Een zeer belangrijke voorwaarde is wel dat de sportspecifieke training nooit de sport negatief mag beïnvloeden.

Deze trainingen moeten altijd ter ondersteuning van de sport dienen!

Vanuit mijn visie zijn de sportspecifieke trainingen middels een innovatieve methode om atletisch vermogen op te bouwen met
een sterke focus op de individuele doelen en wensen van elke sporter. In mijn programma komen de volgende zaken aan bod:

1) Het vergroten van (maximale) kracht, snelheid en explosiviteit

2) Efficiënter leren bewegen

3) Preventie van blessures

4) Het ontwikkelen van lineaire en laterale snelheidsontwikkeling, voetsnelheid en agility

5) De ontwikkeling van power (kracht x explosiviteit) door functionele krachttraining

6) Het opbouwen van het sport specifieke uithoudingsvermogen

De flexibiliteit verbeteren we door self myofascial release technieken en door het toepassen van verschillende manieren van
stretching voor de overactieve spiergroepen. Daarbij is er zeker de nodige aandacht voor de mobiliteit van de gewrichten en
de activatie van onderactieve spiergroepen en om blessures te voorkomen identificeren wij de asymmetrieën in het lichaam
zodat we deze ook kunnen wegwerken.

De belangrijkste doelstelling van een volledige conditionering, inclusief de fysieke, technische, tactische en psychologische
aspecten van training, is het verbeteren van het vermogen van de sporter om groots te presteren. Sportspecifieke kracht-
training is daarbij een zeer belangrijk en onmisbaar onderdeel.

Kracht x snelheid is vermogen

 Persoonlijke begeleiding met schema’s

   

Het gehele jaar door is het mogelijk gebruik te maken van de persoonlijke aanpak van “de Boks”.

Waarom een persoonlijke aanpak?

Alle mensen zitten  fysiek anders in elkaar en wat bij de een werkt hoeft niet bij een ander te werken. We passen ook niet allemaal in de zelfde broek of hebben allemaal de zelfde maat schoenen toch! Dan zou het toch ook gek zijn dat we allemaal met de zelfde training allemaal dezelfde groei door kunnen maken. De persoonlijke aanpak is dus geschikt voor zowel de gevorderde sporter als voor de beginnende sporter. De trainingen zijn immers “op eigen niveau”.

Als u besluit om deel te nemen aan de persoonlijke begeleiding starten we met een intakegesprek. Tijdens dit gesprek zullen we proberen de doelen van de sporter helder te krijgen.

Daarna gaan we m.b.v. een screening ODS-test kijken of er eventuele lichamelijke beperkingen zijn.

Met deze informatie ga ik aan de slag om een trainingsschema-op-maat te maken. Dat schema is voor 1 maand, maar kan zo nodig tussentijds bijgesteld worden.
Tussentijds zullen er-indien wenselijk- evaluatie/begeleidingsgesprekken plaatsvinden.

Inmiddels trainen er al diverse atleten- naar volle tevredenheid-  op deze wijze bij “de Boks” en zijn er al vele P.R.’s verbroken! Toppers

Mijn begeleiding gaat met een gebruik van een hartslagmeter. Via een inspanning test gaan we je hartslagzones bepalen.Deze waardes komen terug op u schema om de intensiteit van de trainingen te bepalen. Dit is erg belangrijk voor een optimale arbeid rustverhouding.

Je kunt kiezen uit 3 verschillende pakketten:
Basis-Semi-Pro.
Zo kan je kiezen wat het best bij je past en is er voor ieder atleet de mogelijkheid om een schema op maat te hebben. Voor elk niveau hebben wij een aanpak die het beste aansluit bij de atleet.

Dit wordt bij de intake besproken.

Basis
Semi
Pro

Basis
Je ontvangt elke maand een op maat gemaakt persoonlijk schema. Het schema wordt afgestemd op jouw doelen en beschikbare tijd. Je kunt wekelijks contact opnemen voor vragen. Dit kan zowel een triathlon, loopschema of een fietsschema zijn.

Semi
Basisbegeleiding is intensiever contact momenten kunnen dagelijks zijn. Je krijgt algemene voeding adviezen. Kracht-core programma.

Pro
Je krijgt persoonlijke begeleiding over voeding wat jij nodig bent als atleet o.a.met trainingen en wedstrijden. Je wordt begeleid met krachttraining + revalidatie trajecten, herstel programma’s . Er worden specifieke trainingen gedaan 1 op 1 (1x p.w.) om jou als atleet compleet te maken.

Ervaringen andere Atleten, zie ervaringen onder.

Verslag Ironman  Maastricht  door  Henk Herbers !

Ik wil graag beginnen met mezelf voor te stellen. Ik ben Henk Herbers. Ik beoefen de triathlonsport sinds 2013 en ben lid van De Boks sinds 2014.
Mijn eerste wedstrijden nam ik deel aan de 1/8 triathlon. Na verloop van tijd namen de afstanden toe totdat trainingsmaatjes meededen aan een Iron Man en ik aan de kant stond om hen aan te moedigen.
Vanaf dat moment had ik ook het voornemen om zelf nog eens deel te nemen aan een Iron Man.
Vanwege een ongeval was ik in 2016 uitgeschakeld.
Na te zijn hersteld van dat ongeval kon ik mijn trainingen langzamerhand weer oppakken in 2017. Dat was een jaar om te kijken waar ik stond, maar ik was nog gedrevener geworden om toch eens deel te nemen aan een Iron Man.
In de loop van 2017 heb ik besloten om mij te gaan inschrijven voor de Iron Man in Maastricht in 2018.
Een jaar voor aanvang van de Iron Man begon de voorbereiding al. Na een half jaar te hebben getraind, heb ik contact opgenomen met Jannes Bosman. Hij heeft mij het laatste halfjaar geholpen door mij wekelijks te voorzien van een trainingsschema.
Daarnaast kon ik met mijn vragen bij hem terecht.
Hoewel sommige mensen wellicht hebben gedacht dat de trainingsfrequentie in het begin hoger zou moeten liggen, verzekerde Jannes mij dat alles goed zou komen als ik mij netjes aan het schema zou houden. Ik heb op hem vertrouwd en ik was op tijd klaar om dan eindelijk op zondag 5 augustus deel te nemen aan de Iron Man in Maastricht.
Een dag waar ik lang naar uit heb gezien. Eigenlijk was ik ook wel blij dat het zover was, want de laatste paar weken had ik wel het gevoel er klaar voor te zijn en had ik eigenlijk ook wel genoeg van het zoveel trainen, het bijna niet thuis zijn en geen tijd hebben voor andere dingen. Wat dat betreft moet ik het thuisfront bedanken voor alle support en begrip.
Vrijdagmiddag 3 augustus zijn we vertrokken voor een sportief weekend.
Vrijdagavond heeft mijn vrouw deelgenomen aan de Nightrun van Maastricht en zaterdagochtend stonden we aan de start van de Iron Kids waar onze zoon aan meedeed.
Gedurende die zaterdag nam de spanning langzamerhand toe. Ik heb mijn maaltijden genuttigd, maar het ging moeizaam.
Na een wonderbaarlijke goede nachtrust was het zondag 5 augustus dan eindelijk zo ver.
De dag begon om 04.10 uur. Om 4.30 uur zat ik aan het ontbijt samen met Bauke Brands en tegen 5.30 uur ging het richting Parc Ferme. Daar troffen we ook Richard Moesker, Harrie Botter en Edwin Horstman, omdat we met z’n 5-en deelnamen aan de Iron Man.
Toen we onze fiets gereed hadden en hadden voorzien van alle voeding liepen we naar de start. De spanning steeg!
Om 7.15 uur klonk het startschot. Er was een rollingstart daarom startte de Iron Man voor mij om 7.27 uur. Vanwege de watertemperatuur was een wetsuit niet toegestaan. Dat was jammer, maar ik had mij daar al op voorbereid en ik heb me er snel bij neergelegd. Na 1.16.42 uur en 4,25 km te hebben gezwommen, liep ik richting de wisselzone en zat het eerste onderdeel er op. Ik was erg tevreden over mijn zwemprestaties.
Er volgde een korte sanitaire stop en vervolgens heb ik in de wisselzone de tijd genomen om schone, droge kleding aan te trekken. Daarna kon het fietsen beginnen. Na 14 km kwam de eerste beklimming. Er volgde een route van 60 km afwisselend klimmen en dalen. Vervolgens kwam een vlak stuk van 30 km. Deze ronde moesten we 2 keer fietsen. Om het kwartier gaf mijn horloge mij een seintje om het nodige voedsel en drinken te nuttigen. Het was fijn om onderweg op diverse plekken langs de route aangemoedigd te worden door familie en vrienden.
Na 5.50.10 uur op de fiets te hebben gezeten, kwam de wissel naar het loopgedeelte. Even weer van kleding wisselen en op voor het laatste onderdeel. Het loopparcours was 4 keer hetzelfde rondje door de stad Maastricht. Om de 2,5 km stond een verzorgingspost. Vanwege het warme weer heb ik daar veelvuldig gebruik van gemaakt. Het lopen viel mij reuze mee. De langste afstand die ik had gelopen, was 25 km, maar ondanks de warmte was deze marathon goed te doen. De laatste 10 km ben ik alleen nog maar lekkerder gaan lopen. Het looponderdeel nam 4.12.22 uur in beslag en na een totale tijd van 11.35.20 uur bereikte ik de finish; Henk, you are an Iron Man!!!
Ik heb enorm genoten van deze dag. Ik wil dan ook iedereen bedanken die hieraan een bijdrage heeft geleverd, waaronder;
Mijn gezin voor hun steun, begrip en aanmoediging.
Familieleden en vrienden die mij hebben aangemoedigd en waar ik samen mee heb getraind.
Richard, Harrie, Bauke en Edwin waar ik deze dag samen mee heb mogen beleven en natuurlijk Jannes voor het maken van de trainingsschema’s en het vertrouwen dat hij mij heeft gegeven.
Verder bedank ik ook iedereen van wie ik de felicitaties in ontvangst heb mogen nemen en mensen die met mij mee hebben geleefd.
Voor de mensen die ook overwegen om ooit nog eens deel te nemen aan een Iron Man; je kunt het!
Met een goede voorbereiding en steun van het thuisfront kan iedereen die deze “droom” heeft het verwezenlijken. De finish halen is het belangrijkste, de tijd doet er niet toe, geniet van deze dag.
Wat mij betreft is het voor herhaling vatbaar. Niet in de nabije toekomst, maar wie weet…
Ik wens iedereen veel sportplezier.

Hallo Jannes,   Heeft even geduurd maar hierbij nog een mail van mijn ervaringen in New York.   Alle verhalen die je over New York hoort zijn waar, het is groter dan groots. Heb tijdens de gehele week alleen maar leuke en enthousiaste mensen ontmoet en één ding staat vast, de marathon leeft enorm in NY. Overal wensen mensen je succes en iedereen heeft heel veel bewondering voor je prestatie. Na afloop met de medaille door de stad lopen levert al helemaal veel leuke reacties op. Moet je eens in Nederland proberen!   Donderdag aangekomen bij JFK airport en na de verrassend makkelijke douane controle op naar het hotel midden in Manhatten! Toen bij de controle het woord marathon viel, was de medewerker alleen maar positief. Hij vertelde oa dat hij de winnaar van dit jaar (Mutai) ook bij zijn balie stond dus was leuk gesprek.   Eerste dagen al direct heel veel van NY gezien, achteraf veel te veel. Vooral op de vrijdag heel veel km gemaakt en had daardoor zaterdag en spierpijn in de hamstrings. Volgende keer wat meer taxi’s nemen. Eigenlijk alle hoogtepunten in de eerste dagen al gezien en alles in NY is even mooi als indrukwekkend.   Zondag bij de start om 6:00 al in het startdorp aangekomen en eenmaal door de verstrengde controleposten gekomen begon het lange wachten. Bij de ingang nog gecontroleerd door een ENORME neger en nadat hij in mijn tas had gekeken keek hij me aan en met een mega lage stem zei hij: The only question now is, are you ready? You look like you’re gonna win this year. (Helaas niet gewonnen, 17102 geworden van de ruim 50000) Sfeer was heel leuk in het startdorp ondanks het zeer lange wachten en de zeer koude temparturen. Onbeperkt koffie, thee, bagels, sportdrank enz enz heeft toch z’n charmes. Ik mocht in de eerste wave starten (9:40) en na het startschot begon ik om 9:45 aan mijn helse tocht met spierpijn in de hamstrings en veels te veel gedronken van te voren aan mijn route.   Niet lekker lopen met direct een volle blaas. Speakers melden om de 5 min. dat het absoluut verboden was om te urineren op de brug of ergens anders langs de route met als straf uitsluiting van verdere deelname. Na de Verrazano bridge (langste hangbrug ter wereld) die 20 min duurde heb ik nog nooit zoveel pissende deelnemers gezien. Zelf er ook maar even bij gestaan… Nog enigsinds koud van de brug loop je Brooklyn binnen en wat je daar ervaart heb ik nog nooit meegemaakt… Echt een orkaan van geluid, massa’s mensen, rijen dik naast het parcours schreeuwen je naam en houden spandoeken omhoog, bandjes die spelen etc. Kilometers lang gaat het lopen automatisch, alsof je op een lopende band staat zo makkelijk. Daarna aangekomen in de Joodse wijk waar de mensen iets minder enthousiast waren en ik even na het toilet kon. Een goede tijd lopen zette ik direct maar uit men hoofd, ik wilde gewoon genieten van alles. Inmiddels een paar bruggen verder waar geen toeschouwers op mogen. Dan begint de verzuring al behoorlijk toe te slaan. Vooral het eindeloze vals omhoog bij de bruggen is erg vervelend. De laatste brug voordat je Manhatten inloopt is vooral erg vervelend. Je nadert dan bijna de 30km grens. Bijna bij het einde van de brug begint het orkaan van geluid weer te komen en vergeet je alle pijntjes weer. Het geluid van de toeschouwers na afloop van de brug in Manhatten is echt onbeschrijfelijk. Niet vaak zoveel kabaal meegemaakt en dit was echt één van de indrukwekkendste ervaringen die ik ooit heb gezien. Alle medelopers waren net zo enthousiast aan alle gesprekken om me heen. Wederom ging het een aantal km weer vanzelf, maar na de hollandse bocht ging het hard achteruit. Je raakt een beetje gewend aan het lawaai en na 3 uur vind je lichaam en geest het eigenlijk wel mooi geweest. Toch moet je door, dwars door Brooklyn en met een lange bocht terug naar Manhatten om op Central Park uit te komen. Wederom weer tribunes vol met mensen en met de eindstreep in zicht nog even doorzetten. Benen willen niet meer, heel aparte ervaring. Heb niet gewandeld maar echt geprobeerd om alle gedachten uit te schakelen en puur op ademhaling te letten. Was door de verzuring in de benen erg laag (niet hoger dan 164 geweest) Heb meerdere mensen gesproken die me vertelden dat de laatste km vanzelf gaan, nou dus echt niet. Was echt een hel, ondanks alle mensen langs de kant. Toch op karakter de laatste km nog even aanzetten om onder de 4 uur te lopen maar mede doordat ik 2x ben wezen toiletteren net niet gehaald. Weet nog goed hoe ik me voelde over de finish lijn, nooit zo’n erge pijn in de benen gevoeld. Heb een vrij hoge pijngrens maar dit was niet goed. Je lichaam wil zitten of liggen maar je moet doorlopen. Dus ondanks de misselijkheid maar wat eten en drinken die we kregen na de finish. Organisatie was echt PERFECT met oa onderweg om de 2 km drinken water/sportdrank, bananen onderweg, sportgelletjes. Na afloop medaille, fotomoment, cape om warm te blijven, eten/drinken, nog een cape. Daarna nog 10km! vanaf de finish teruglopen naar de meetingpoint en terug geschuiveld naar het hotel. Lopen wil echt niet meer, een stoeprandje kom je nog niet op. Heb mensen echt zien omlopen omdat dit een te grote obstakel was. Kilometers lange EHBO posten met massa’s mensen aan de beademing etc. maakt je wel duidelijk dat dit een aanslag op het lichaam is en de spierpijn na afloop was ook niet mis.   De dagen daarna zeer trots met de medaille in Central Park gelopen en bijna iedere Amerikaan spreekt je aan en feliciteerd je met in hun ogen een heldendaad. Goed voor je ego is het zeker…   De komende periode maar even rustig aan doen, heb gisteren voor het eerst weer een paar km gelopen. Straks in Februari komt de survival run aan waar ik aan mee wil doen en planning is om daarna halve marathons te blijven lopen en eventueel een nieuwe marathon eens per jaar.   Bedankt voor de geweldige en enthousiaste begeleiding van de afgelopen periode!!! Ik neem weer contact met je op over een paar weken wanneer ik weer gebruik wil maken van je schema’s. We spreken elkaar dan wel weer.

Altijd leuk dat een atleet zijn ervaringen deelt.
New York marathon 2014
Op 20 december 2013 tijdens een kerstborrel van het werk ben ik een weddenschap aangegaan. De weddenschap was dat ik een marathon ging lopen onder de 4 uur. Omdat ik helemaal geen hardloper ben maar tennis en fitness, werd er vanuit gegaan dat dit een kansloos project was. Maar wie “A” zegt moet ook “B” zeggen!! In januari heb ik contact opgenomen met Jannes. Ik ben met Jannes in contact gekomen door een kennis (Sven). Hij had in 2013 ook begeleiding gehad voor de marathon van New York en dit was hem goed bevallen. Tijdens de intake bij Jannes kwam gelijk al naar voren dat ik totaal geen kennis had van hardlopen en dat het een grote uitdaging zou gaan worden. Tijdens een proefloopje met Jannes schoot het me al na een paar honderd meter in mijn kuit. De intake was bij deze dan ook afgelopen. Na een goeie week herstellen voelde mijn kuit weer goed aan.
Dus in februari echt volgens schema van Jannes gaan trainen. In het begin moest ik mij er echt toe zetten om hard te gaan lopen. De maanden verstreken en begon te merken dat ik meer en meer conditie kreeg. Elke week probeerde ik Jannes een mailtje te sturen om zo feedback van Jannes te krijgen. Dit werkte prima. In april mijn eerste “wedstrijdje” gelopen. De cascaderun in Hoogeveen (10 mijl in 1:15:41 uur). Dit was voor mij echt een overwinning. In mei de halve marathon gelopen in Klazienaveen (1:52:53 uur). Was hier niet zo goed op voorbereid want die dag ervoor 4 uur getennist met de competitie (beetje dom natuurlijk). In oktober de 10 km gelopen in Zuidwolde (41:03 uur). En een week later de halve marathon in Meppel (1:35:26 uur). Zo kreeg ik het wedstrijdgevoel een beetje te pakken in de voorbereiding van New York (advies van Jannes). Er zijn vaak momenten geweest in die periode dat ik dacht “waar ben ik toch mee bezig” mijn heup deed immers belachelijk veel pijn bij elke trainingssessie. Gelukkig heeft Jannes mij goeie adviezen gegeven en heeft mij weten te motiveren om door te blijven gaan. Op 2 november 2014 was het dan zover. Om 05:30 uur werd ik al opgehaald om naar Staten Island te gaan (het startgebied). Na 4 uur lang te hebben gewacht klonk dan eindelijk het startschot!! De eerste paar kilometer over de Verrazano-Narrows bridge lopen was een uitdaging omdat er zoveel wind stond. Je werd soms gewoon opzij geblazen. Ik had de “pech” dat ik nummer 42481 had en dus bijna achteraan liep in de mensenmassa. Iedereen zei tegen mij (ook Jannes) “gewoon genieten en niet te hard van stapel lopen dan komt er vanzelf een mooie tijd uit” Maar ik had die weddenschap in mijn hoofd en moest en zou koste wat kost onder de 4 uur lopen. Tijdens de hele marathon was ik omringd door lopers. Zoveel mensen dat je niet je eigen tempo kon lopen. Ik heb er dus voor gekozen om als een dolle stier iedereen in te gaan halen en te gaan genieten. Ik had mijn naam op mijn shirt staan en dat was zo gaaf!! Iedereen maar dan ook iedereen schreeuwt enthousiast je naam. Heb volgens mij de hele weg kippenvel gehad. Op het 28 kilometerpunt stonden mijn schoonouders en mijn vrouw. Ik wist van te voren waar ze gingen staan dus heb ze even begroet en kreeg een flesje drinken van mijn vrouw. Ook zij vonden de sfeer geweldig en genoten met volle teugen net zoals ik. Ze zeggen dat een marathon pas begint bij de 30-35 kilometer maar ik had het gevoel dat ik vleugels had. Had wel wat last van mijn heup maar na de 30 kilometer voelde ik die ook niet meer. Heb zelfs de 2e helft sneller gelopen dan de eerste. Eenmaal over de finishlijn kreeg ik een euforisch gevoel die ik nog nooit gevoeld had. Tegelijkertijd deed ook alles in mijn lichaam in één keer heel zeer. Daar kwam de man met de hamer (gelukkig pas na de finishlijn). Maar het gevoel van euforie overheerste toch. Het moment dat je je dekentje en medaille om krijgt is toch wel zeker de moeite waard. Wat wel een anticlimax was is dat je nog een heel eind moet lopen voordat je weer in de “family reunion” bent en je vrouw mag omarmen. Maar ook hier zijn de mensen enthousiast en schreeuwen “you did it man!!” al met al een super mooie ervaring die ik iedereen kan aanraden. Ik heb voor de marathon gezegd dat ik nooit meer ga hardlopen maar dit gaf zo’n kick dat ik 12 april Rotterdam en 27 september Berlijn ga lopen. Jaar daarna Londen en Barcelona denk ik. In December gaat Jannes mij weer begeleiden naar de marathon van Rotterdam!!
Jannes bedankt voor alle feedback en motiverende ondersteuning. Zonder jou begeleiding was ik zeker niet zover gekomen.
174 bereikte personen

Mvg,

Sven Boers

Tennistrainer DTC Dedemsvaart/ OLTC Ready

Tel. 0653585327

sven@tennisfactory.nl